woman-in-scrubs-holding-vial-of-blood-and-urine-sample

آیا قرمز بودن ادرار دلیلی بر سرطان مثانه است و با مشاهده آن باید نگران باشیمم؟

ابتلا به سرطان به منزله پایان راه نیست. بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان بهبود می‌یابند یا سالهای طولانی بامهار وکنترل بیماری زندگی طبیعی خواهند داشت. آنچه در مورد دسته‌ای از سرطانها از جمله سرطان مثانه مهم است آگاهی بیمار و تشخیص بموقع برای دستیابی به درمانی مؤثر است.

از روزی که پزشک احتمال ابتلا به سرطان را جدی عنوان کرد، آب خوش از گلویش پایین نرفته، رنگ به چهره ندارد. هر درد یا ناراحتی کوچکی او را نگران می‌کند. بی‌دلیل اشک می‌ریزد و بر امور روزمره زندگی تمرکز ندارد. آیا به پایان راه رسیده است؟حقیقت این است که ابتلا به سرطان به منزله پایان راه نیست. بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان بهبود می‌یابند یا سالهای طولانی بامهار وکنترل بیماری زندگی طبیعی خواهند داشت. آنچه در مورد دسته‌ای از سرطانها از جمله سرطان مثانه مهم است آگاهی بیمار و تشخیص بموقع برای دستیابی به درمانی مؤثر است.

دکتر حسین بیک محمدلو می‌گوید: به طور کلی سرطان به رشد بی‌رویه و غیر قابل مهار سلولهای بدن گفته می‌شود. سرطان مثانه نیز از این قاعده مستثنی نیست و معمولاً با رشد سریع و غیرطبیعی سلولهای جداره داخلی مثانه شروع می‌شود. ممکن است این سلول‌ها به دیواره عضلانی مثانه نیز گسترش یافته، عملکرد آن را با مشکل مواجه کند.
این جراح و متخصص کلیه ومجاری ادراری با اشاره به نشانه‌های سرطان مثانه می‌افزاید: ادرار خونی شایع‌ترین علامت این بیماری به شمار می‌رود که معمولاً بدون درد است. گاهی لخته‌های خون در ادرار کاملاً آشکار است اما در برخی دیگر از موارد، ذرات خون تنها از طریق انجام آزمایش میکروسکوپی ادرار قابل تشخیص است.

در دسته‌ای دیگر از بیماران، این سرطان با تکرر یا سوزش ادرار نمایان می‌شود. البته این بدان معنا نیست که هر تکرر یا سوزش ادراری نشانه سرطان است. بنابراین تنها زمانی که بیمار به درمانهای معمول پاسخ ندهد پزشک باید امکان ابتلا به سرطان را هم بررسی کند. از میان نشانه‌های این بیماری می‌توان به درد در هنگام دفع ادرار، تورم در پاها و کاهش وزن اشاره کرد.

به گفته این اورولوژیست، سرطان مثانه در مراحل ابتدایی همیشه با علامت همراه نیست و در بعضی موارد در مراحل درمان بیماری‌های دیگر به صورت اتفاقی با انجام سونوگرافی تشخیص داده می‌شود. وی در ادامه می‌گوید: اگر بیماری تا مراحل پیشرفته تشخیص داده نشود می‌تواند کلیه‌ها و سایر ارگانهای بدن را نیز درگیر کرده و بیمار را با مشکلاتی از جمله مشکل در دفع ادرار مواجه کند، که البته این اتفاق بندرت پیش می‌آید.

دکتر بیک محمد لو با تأکید بر نقش ژنتیک در ابتلا به سرطان مثانه تصریح می‌کند: افرادی که در میان اقوام درجه یک خود سابقه ابتلا به این بیماری را دارند حدود 2 برابر بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به سرطان مثانه هستند. از میان دیگر عوامل خطرزا در ابتلا به سرطان می‌توان به سبک زندگی و تغذیه اشاره کرد.

مصرف نکردن مایعات و سبزیجات تازه به میزان کافی و استعمال سیگار و مواد مخدر، مصرف برخی شیرین‌کننده‌های مصنوعی همه مواردی است که در یک برنامه نادرست زندگی فرد را مستعد ابتلا به سرطان خواهد کرد. از سوی دیگر افرادی که رادیو تراپی لگن، یا سابقه ابتلابه عفونت‌های مثانه یا حتی سنگ مثانه را تجربه کرده‌اند در معرض خطر این بیماری قرار دارند. برخی از شغل‌ها نیز مانند جوشکاری، رانندگی یا کارکردن در صنایع شیمیایی و چرم‌سازی می‌تواند شرایط بروز بیماری را مهیا کند.

این ارولوژیست و استاد دانشگاه با تأکید براینکه تست سیستوسکوپی و نمونه‌برداری بهترین راه تشخیص سرطان مثانه است می‌گوید: علاوه بر تست سیستوسکوپی که امکان مشاهده داخل مثانه و نمونه‌گیری را فراهم می‌کند، بررسی میکروسکوپی وجود سلول‌های بدخیم در ادرار نیز می‌تواند روشی مناسب به شمار آید. دکتر بیک محمدلو معتقد است، امروزه باپیشرفت روشهای درمانی و افزایش آگاهی مردم از علائم بیماری میزان درمان سرطان مثانه افزایش یافته است.

وی در تشریح روش‌های درمانی مناسب این بیماری می‌گوید: درمان و انتخاب روش درمانی به میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد. برای مثال اگر تومور در مراحل اولیه باشد می‌توان آن را با روش الکتروکوتری برداشت. در این روش دستگاه ازطریق مجرا وارد مثانه شده وتومور خارج می‌شود. این شیوه در بیمارستان وتحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی نخاعی انجام می‌شود. اما هنگامی که سرطان پیشرفت کرده و مثانه را کاملاً درگیر کند، پزشک مجبور به برداشتن مثانه و استفاده از مثانه جایگزین خواهد بود که این جایگزین ممکن است از یکی از اعضای بدن ساخته شود یا از کیسه‌های ادراری برای خروج ادرار از بدن بیمار
استفاده شود. اما به طور کلی انجام جراحی و برداشتن تومور، شیمی درمانی و رادیوتراپی از دیگر روش‌های درمانی است که توسط پزشک متخصص تجویز می‌شود.

روزنامه «ایران»