nurse

در اینجا زمانی که  از اختلالات تغذیه ای صحبت می کنیم منظورمان سوء تغذیه به دلیل  کاهش دریافت مواد مغذی می باشد. بیماران به علتهای گوناگون  در طول مدت بیماری و در زمان نقاهت دچار تغییر در رژیم  غذائی خود شده و  اگر به این مورد اهمیتی داده نشود دچار عارضه های جبران ناپذیری شوند. به همین جهت در این مطلب سعی بر آن است تا توجه  شما پرستاران عزیز را به این موضوع جلب نموده و با ارائه نکاتی چند از ایجاد سوء تغذیه در بیمار پیشگیری نماییم.

  • به علایم و نشانه های سوتغذیه نظیر موی خشک و شکننده ، خون مردگی و … توجه کنید.
  • به نتایج آزمایشگاهی نظیر Albs, CBC و… توجه کنید.
  • بیمار را روزانه وزن کرده و وزن ایده آل را با توجه به قد و سن بیمار تعیین کنید.
  • میزان جذب و دفع بیمار را کنترل و ثبت نمایید.
  • مشکلات تغذیه ای بیمار را از نظر جسمی و روانی از هم تفکیک کنید.
  • غذاهای مصرفی بیمار را با هرم راهنمای تغذیه مقایسه کرده و مداخلات لازم را انجام دهید.
  • به بیمار توصیه کنید غذا را در مقادیر کم و دفعات بیشتر مصرف کند.
  • در بیماران دچار سوء تغذیه آنها را از نظر علایم عفونت بررسی کنید.
  • بیمار را به خوردن غذا تشویق کنید.
  • به بیمار توصیه کنید جهت رفع خشکی دهان از آدامس، نبات بدون قند و یا در طول روز از چند جرعه آب استفاده کند.
  • بالاترین مقدار کالری در وعده غذایی را که بیمار بیشترین اشتها را به آن دارد، قرار دهیم.
  • از پروسیجرهای ناخوشایند و تهاجمی قبل از مصرف غذا بپرهیزید.
  • در بیماران دچار کم خونی از رژیم سرشار از آهن، ویتامین B12 و ویتامین C و اسید فولیک استفاده کنید.
  • در بیماران مضطرب و بیقرار از غذای کم حجم و قابل حمل در دست مثل میوه ی تازه و مایعات استفاده کنید.
  • در بیماران دچار تهوع قبل از آوردن سینی غذا به داخل اتاق پوشش آنرا بردارید زیرا برداشتن ناگهانی پوشش غذا و استشمام بوی غذا خود باعث تهوع می شود.
  • در صورت نیاز از محلول های تزریقی (در صورت بستری بودن بیمار) استفاده کنید.
  • اگر بیمار گیاه خوار است ویتامین B12 و آهن مصرف کند.
  • بررسی توانایی بیمار برای خوردن و در صورت وجود اشکال انجام مداخله لازم ضروری می باشد.
  • در بیمارانی که دچار بی اشتهایی هستند و غذا نمی خوردند هر یک ساعت از ۳۰ سی سی مکمل تغذیه‌ای استفاده نمایید.
  • اگر بیمار تحمل و توان کافی برای خوردن ندارد، قبل از غذا دوره های استراحت کوتاه در نظر بگیرید.
  • تغییرات فیزیولوژیک اخیر را که در رابطه با تغذیه می باشد بررسی کنید.
  • وضعیت حفره دهانی و رعایت بهداشت دهانی قبل و بعد از غذا را بررسی کنید.
  • ارتباط بین مصرف غذا ، تهوع و استفراغ و… را بررسی کنید.
  • داروهای ضددرد و ضد تهوع را قبل از غذا مصرف کنید.
  • در بیماران با سوتغذیه طولانی با یک متخصص تغذیه مشورت کنید.

منبع : irannurse.ir