گفتنی است که همه این مشکلات از نپرداختن کافی افراد به ذهن‌شان نشأت می‌گیرد.
باید گفت که این بی‌توجهی‌ها به تدریج پدیدار شده و ممکن است زمانی متوجه خطر آن‌ها شویم که خیلی دیر شده و خطاهای رفتاری در فرد بسیار ریشه‌دار شده باشد.
بر این اساس شاید یکی از راه‌های آموزش، توجه پایدار این باشد که یک سیگنال فیدبک حساس‌تر تهیه شود به طوری که مصرف‌کنندگان یاد بگیرند که به محض نزدیک شدن به یک خطا از آن جلوگیری شود.
طی آزمایشاتی که بر روی مغز دانش‌آموزان صورت گرفت مشخص شد که آن‌ها در انجام کارهای سخت‌تر وادار می‌شوند تا بیشتر تمرکز کنند. به طوری که آن‌ها به طور مداوم میزان توجه خود را در انجام آن بررسی می‌کردند.
به عبارت دیگر، بازخورد زمان واقعی مغز کمک می‌کند تا میزان لغزش‌های مغزی کم شده و بالطبع تمرکز بالا برود.
گفتنی است که ثابت شده است که مغز دارای انعطاف‌پذیری بوده و با تمرین می‌توان به بهبود تمرکز پرداخت.
