grief11-9687

گریه و ریختن اشک از چشمان باعث بهبود عملکرد مغز می شود و از خطرات قلبی جلوگیری می کند،هم چنین گریه در جنین باعث خروج مواد میکروبی مغز جنین می شود و سلامتی جنین را بهبود می بخشد و باعث خروج کامل سموم از مغز می شود.

شما فقط زمانی که غمگین هستید گریه نمی کنید. گریه کردن، پاسخ بدنتان به استرس بیش از حد نیز است. وقتی گریه می کنید، بدن خود را از کورتیزول پاک می کنید. کورتیزول هورمونی مرتبط با استرس است که وقتی سطحی نامتعادل در بدن داشته باشد، می تواند به سلامتی شما آسیب برساند.

سطح بالای این هورمون می تواند مشکلات مختلفی در بدن ایجاد کند نظیر: مشکلات خواب، کاهش پاسخ ایمنی بدن و افزایش وزن.

همچنین استرس خطر حمله قلبی را زیاد کرده و به قسمت هایی از مغز ما آسیب می زند که با گریه از این خطرات دور می مانیم.

سموم را از بدن دفع می کند

هنگامی که دچار فشار روحی می شویم مانند مرگ یکی از عزیزان، مغز و بدن ما شروع به تولید ترکیبات شیمیایی خاصی می کند. گریه کردن کمک می کند تا این ترکیبات شیمیایی زائد که نیازی به آنها نیست از بدن حذف گردند.

اشک احساسی در واقع مواد سمی را که پس از فشار روحی در خون تجمع می یابند، از بدن دفع می کند.

باکتری های چشم را می کشد

اشک شما باکتری ها را از اطراف چشمتان می شوید، زیرا دارای لیزوزیم است. این آنزیم دیواره سلولی باکتری ها را که برای بقای خود ضروری است ، از بین می برد. وقتی گریه می کنید، لیزوزیم آزاد می شود و بیش از 90 درصد از باکتری های موجود در مسیر خود را می کشد.

این ویژگی ضد میکروبی اشک، به توقف باکتری هایی که باعث عفونت چشم می شوند، کمک می کند.

بینایی تان را بهبود می دهد

تا به حال برایتان پیش آمده که بعد از یک روز طولانی کاری ، احساس کنید دیدتان کمی تار شده است؟

 در طول روز، غشاهای چشم آب خود را از دست می دهند که باعث می شود تمرکز دیدتان را از دست بدهید. گریه کردن به این غشاها آب رسانی می کند و منجر به تجدید قوای چشم می شود.

حالتان را بهتر می کند

گریه کردن با انتشار هورمون های خاصی استرس را کاهش می دهد. بدیهی است این موضوع، اثر مثبتی بر خلق و خوی شما بگذارد.

گریه کردن میزان منگنز بدن را کم می کند. منگنز عنصری است که مقدار بیش از حد آن در بدن می تواند بر روی خلق و خوی تاثیر منفی بگذارد

یک مطالعه در سال 2008، توسط دانشگاه فلوریدای جنوبی انجام شد که نشان داد 90 درصد افرادی که در شرایط پر اضطراب گریه می کنند، حالشان به میزان قابل توجهی بهتر می شود. هنگام مواجهه با مشکلات زندگی، کسانی که گریه نمی کنند در مقایسه با آنهایی که مشکلی با گریه کردن ندارند، تکیه گاه کمتری دارند.

با احساسات تان روبرو می کند

آنهایی که می گویند گریه نمی کنند به احتمال زیاد از این حقیقت که دلایلی برای گریه کردن دارند فرار می کنند. در زندگی هرکسی دلیلی وجود دارد که به خاطرش گریه کند و این موضوع به هیچ وجه خجالت آور نیست.

هنگام مواجهه با یک بحران عاطفی، چگونگی کنار آمدن با مشکل به خودی خود دشوار است. حال اگر بخواهید جلوی اشک ریختن خود را هم بگیرید، نیاز به تلاشی مضاعف دارید. این تلاش نتیجه ای جز افزایش استرس برایتان به دنبال نخواهد   داشت.

ارتباط تان را با نزدیکان تان قوی تر می کند

اگر کسی از نزدیکتان شروع به گریه کند، شما به طور غریزی می فهمید که مشکلی وجود دارد. در واقع گریه هم می تواند نوعی حرف زدن باشد. ممکن است کسی سعی کند تظاهر کند که حالش خوب است، اما اشک هایش آشکار خواهند کرد که حال خوبی ندارد.

وقتی بغض کسی می ترکد مثل این است که دریچه ای به سمت افکار و احساساتش گشوده می شود و این اتفاقی است که فرصت یک گفتگوی عمیق بین ما و کسی که دوستش داریم را به وجود می آورد.

در برابر عوامل محرک خارجی از چشم محافظت می کند

همچنین اشک ها پاسخ طبیعی بدن به هر جسم خارجی ای هستند که به چشم آسیب می رساند. وقتی چشم  در تماس با ذرات غبار، شن یا خاک قرار می گیرد، واکنش طبیعی بدنتان، اشک ریختن است. به  این  ترتیب از غشاهای چشمتان در برابر خراش و عفونت محافظت می شود.

منگنز بدن را کاهش می دهد

گریه کردن میزان منگنز بدن را کم می کند. منگنز عنصری است که روی خلق و خو تاثیر می گذارد.

مشاهده شده است که مقدار بیش از حد منگنز در بدن می تواند بر روی خلق و خوی تاثیر منفی بگذارد که این حالت به اشکال عصبی و اختلالات احساسی یا روانی بروز می کند.

از آنجایی که غلظت منگنز در اشک سی برابر غلظت آن در خون است، عمل گریه می تواند به کاهش سطح منگنز منجر شده و تاثیر مثبتی بر خلق و خوی داشته باشد.

احساسات تان را آزاد می کند

به غیر از ورزش و خنده، عمل گریه کردن نیز اندروفین ها را آزاد می سازد. اندورفین ها باعث شادی و نشاط می شوند.همچنین خواص ضد درد دارند.

اغلب گفته می شود که اگر بگذارید احساسات منفی در شما جمع شود، این امر باعث اختلالات روانی مانند افسردگی می شود.

گریه به بیرون ریختن این احساسات کمک می کند و احساس بهتری را برای شما ایجاد می کند.

فشار خون را کاهش می دهد

مشاهده شده است که فشار خون به دنبال یک بار گریه کردن کاهش می یابد.

آزادی احساسات به دام افتاده بعد از گریه باعث می شود ما احساس بهتری همراه با کاهش فشار خون و بهبودی ضربان قلب داشته باشیم. علاوه بر کاهش فشار خون، عمل گریه همچنین در کاهش تعداد ضربان قلب کمک می کند.

اندورفین آزاد می کند

به غیر از ورزش و خنده، عمل گریه کردن نیز اندروفین ها را آزاد می سازد. اندورفین ها باعث شادی و نشاط می شوند.

همچنین خواص ضد درد و آرام بخشی دارند، به این معنی که از مانع رسیدن پیام های درد به مغز می شوند.

این امر نشان می دهد که گریه همچنین ممکن است به کاهش درد جسمی کمک کند. بنابراین، اگر زمانی که موضوع ناراحت کننده ای شما را به گریه کردن تحریک می کند آن را دریغ نکنید.

سلامت کلی شما را بهبود می بخشد

آیا می دانستید اشکی که ناشی از احساسات باشد، نسبت به دیگر انواع گریه 24 درصد آلبومین (یک نوع پروتئین) بیشتری دارد؟ این موضوع به تنظیم سوخت و ساز بدن کمک می کند.

پس گریه برای شما فوایدی به همراه دارد و لازم نیست خودتان را مجبور کنید که اشک نریزید.

زمانی که احساس می کنید که دیگر قادر به حمل بار یک درد عاطفی، به خصوص از نوع آسیب زا نیستید، آنگاه برای داشتن یک گریه خوب خود را آماده سازید.

منبع: تبیان