پینه ی پا نوعی برآمدگی استخوانی است که از کنار انگشت بزرگ پا بیرون میزند.پینه ها اول کوچک هستند، اما به مرور زمان بدتر می شوند. این پینه ها زمانی ایجاد می شوند که استخوان انگشت بزرگ پا منحرف شده و انگشت شست به سمت انگشت دوم خم گردد. این فشار وارده، مفصل انگشت شست پا را به سمت بیرون هل می دهد.

فشار روی مفصل می تواند ایجاد عفونت کرده و آن را قرمز و متورم کند و چون مفصل با هر قدم شما در هنگام راه رفتن، بیشتر خم می شود، پینه بزرگ تر و دردناک تر شده و قدم زدن برایتان دشوارتر می شود.

 

بدتر اینکه اغلب افراد در هر دو پایشان دچار پینه می شوند. قبل از اینکه قدم بیشتری بردارید، این راه ها را برای رفع پینه ی پایتان امتحان کنید.

کفش معقول

علت اساسی تشکیل پینه ی پا ژنتیکی است. بیشتر افراد دارای پینه ی پا، پای صاف و یا انگشت پایی که به طور ارثی به سمت داخل رفته است را دارند.، این حالات، پا را بیشتر مستعد ابتلا به پینه می کند.

اما کفش های تنگ و نوک تیز هم می توانند آغازگر پینه باشند. کفش های پاشنه بلند نیز که فرد را وادار به هل دادن بیشتر پا به سمت جلو می کنند نیز مشکل می آفرینند. بنابراین جای تعجب نیست که 90 درصد از پینه های پا در زنان رخ می دهد.

در اغلب موارد، درد پینه پا را می توان با تعویض کفشی که به اندازه کافی جادار است و به انگشتان اجازه ی حرکت آزادانه را می دهد، کنترل کرد. محفظه ی مربعی شکل انگشتان پا مطلوب ترین حالت یک کفش است.

کفش پاشنه کوتاه (نه بیشتر از 2.5 سانتی متر) یک کفش ایده آل است. اما اگر همچنان اصرار دارید از کفش های پاشنه بلند استفاده کنید، حداقل از آن نوع که پاشنه ی کوتاه تر و پهن تری دارد استفاده کنید. از کفش هایی استفاده کنید که جنسی طبیعی (چرم) دارند، زیرا الیاف مصنوعی موجب تعریق زیاد پا و در نتیجه تاول می شوند.

اگر کفش تان فضای کافی دارد، می توانید با استفاده از پدهایی مخصوص از اصطکاک پینه ی پا جلوگیری کنید

نکته ای دیگر که باید در هنگام انتخاب و پوشیدن کفش به آن دقت کنید این است که کفش هایی که در قسمت محفظه ی انگشتان پا دارای درز هستند نامناسب اند و پینه ی پا را تحریک می کنند.

یخ

از یخ پیچیده شده در پارچه نازک و یا حوله کاغذی بر روی مفصل انگشت بزرگ پا برای 10 تا 20 دقیقه استفاده کنید. یخ رگ های خونی را منقبض کرده و درد پینه و تورم آن را کاهش می دهد.

دارو

داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب موضعی و خوراکی (NSAID) مثل استامینوفن، ایبوپروفن و یا ناپروکسن می توانند به کنترل درد پینه ی پا کمک کنند. در موارد پینه ی شدید ، تزریق مستقیم کورتیزون به مفصل، تورم و احساس ناراحتی را کاهش می دهد. از آنجا که تزریق یک روش موضعی است می تواند بهتر از قرص عمل کند. اما چون ممکن است التهاب دوباره رخ دهد، تأثیر آن موقتی است.

پد محافظ

اگر کفش تان فضای کافی برای جای دادن این وسیله دارد، شما می توانید با استفاده از ژل ها و یا پدهایی مخصوص از اصطکاک پینه ی پا جلوگیری کنید. توصیه می شود از پدهای دارویی استفاده کنید، زیرا داری اسیدی است که می تواند موجب ساییده شدن پوست پینه شود. برای بیماران مبتلا به جریان خون ضعیف یا آسیب عصبی، این گزینه می تواند مضر باشد.

ارتز

این وسیله در درون کفش ها جای داده می شود تا نیرویی که موجب پینه ی پا شده را اصلاح کند. ارتز، به درون رفتن غیر طبیعی را محدود کرده که به نوبه ی خود انگشت شست پا و استخوان در پا را تثبیت می کند. بنابراین علاوه بر به حداقل رساندن درد، ارتز نیز ممکن است از پیشرفت پینه جلوگیری کند.

جراحی تنها روشی است که واقعا پینه پا را اصلاح کرده و درد آن را از بین می برد

برای موارد شدید، از ارتز سفارشی استفاده می شود که به طور خاصی به پا شکل می دهد و اغلب لازم است. اما آن هایی که مشکلشان شدید نیست، می توانند ابتدا کفی OTC را امتحان کنند.

ورزش پا

تمرینات مخصوص پا نمی تواند پینه را درمان و یا از بروز آن جلوگیری کند. اما تقویت انگشتان و عضلات پا ممکن است درد و ناراحتی را تسکین داده و خستگی را رفع کند، مخصوصا اگر دچار ورم مفصل باشید.

سعی کنید با انگشتان پا اشیای کوچکی مانند تیله را یکی یکی وارد یک کاسه بریزید، حتی اگر فقط انگشتان کشیده می شوند. همچنین می توانید با دست، انگشت شست پا را گرفته و به مدت ده ثانیه آن را بکشید. تکرار این تمرینات چند بار در روز کمک کننده است.

جراحی

جراحی معمولا آخرین راه حل است، اما این تنها روشی است که واقعا پینه پا را اصلاح کرده و درد آن را از بین می برد. انواع مختلفی از جراحی وجود دارد و گزینه ها بسته به اینکه آیا تغییر شکل انگشت پا خفیف، متوسط یا شدید است، متفاوت اند.