تا به حال روش‌هاي ميان‌بر زيادي براي کاهش وزن پيشنهاد شده؛ روش‌هايي که مستقيماً با اراده انسان سروکار نداشته باشد و او را مجبور به انتخاب گزينه ترک غذا نکند.
نمونه‌اش انواع و اقسام دارو‌هايي است که اشتها را کم مي‌کنند، جراحي‌هايي که با بريدن قسمت‌هايي از معده، حجمي از آن را کم مي‌کنند، يا توده چربي‌هاي داخل بدن را خارج مي‌کنند.

اين بار هم يکي از اين روش‌ها را، محققان ايتاليايي پيشنهاد داده‌اند؛ دارويي که بتواند با اشغال حجم عمده‌اي از معده، باعث سرکوب اشتهاي سيري‌ناپذير چاق‌ها شود.

به گزارش بي‌بي‌سي، ابداع اين محققان به اين ترتيب است که با استفاده از سلولز، نوعي هيدروژل گرد مانند ساخته‌اند.

وقتي اين گرد خورده مي‌شود، يک ليوان آب هم رويش، در معده باد مي‌کند و به فرد احساس پري معده دست مي‌دهد؛ احساسي که به مغز اين پيام را مخابره مي‌کند که «تو سيري و نيازي به غذا نداري!» اين پيام ساختگي، مي‌تواند تا چند ساعت، بدون غذا، فرد را سرپا نگه دارد؛ به گفته اين محققان ايتاليايي، اين قرص «به اندازه يک وعده اسپاگتي کامل» (و اين از ديد يک ايتاليايي يعني خيلي!) شكم را سير مي‌كند.

اين محققان از مؤسسه تحقيقات ملي پزشکي ايتاليا، داروي جديد را ، که هنوز اسمي برايش انتخاب نشده، روي 20 نفر آزمايش کرده‌اند و گزارش داده‌اند که هيچ مشکلي براي آنها به وجود نيامده است.

به گفته اين محققان، اين دارو بايد نيم تا يک ساعت قبل از صرف غذا خورده شود تا بتواند جلوي پرخوري‌هاي بي‌موردشان را بگيرد. بعد از حدود 5 تا 6 ساعت، اين دارو از دستگاه گوارش انسان خارج مي‌شود.

مکانيسم‌هاي سيري

چه مي‌شود که احساس سيري مي‌کنيم؟ اين سؤالي است که محققان گوناگون، براي لاغر کردن زوري مردم، کلي به آن فکر کرده‌‌اند. فيزيولوژي کلاسيک، پاسخ‌هاي مشخصي به اين سؤال دارد: پر شدن حجم معده، بالا رفتن قند در سيستم گردش خون عمومي و نيز در ناحيه کنترل احساس گرسنگي و سيري، يعني هيپوتالاموس مغز.

با استفاده از هر کدام از اين مکانيسم‌‌ها، تلاش شده که به نوعي اشتهاي چاق‌هاي محترم کنترل شود، که البته نتايج در موارد گوناگون متفاوت بوده است.

در راستاي اين تلاش‌ها، محققان به پاسخ‌هاي ديگري هم به اين سؤال رسيده‌اند؛ از جمله اين که عوامل گوناگوني، مثل عوامل رفتاري و اجتماعي، مي‌تواند روي احساس سيري و گرسنگي ما تأثير داشته باشد. از همين جا، اگر يادتان باشد، چند ماه پيش محققان به اين نتيجه رسيدند که پرخوري هم مکانيسمي تقريباً مشابه اعتياد دارد.

روياي لاغري

محققان ديگر، البته از نتايج اوليه اين آزمايش‌ها استقبال کرده‌اند، اما تاکيد مي‌کنند که هنوز براي خوشحال شدن جامعه جهاني چاق‌ها، با خوردن يک دارو و بعد لاغري، خيلي زود است.

پروفسور هاتون، از دانشگاه شفيلد در اين باره مي‌گويد:‌«علي‌رغم نتايج اميدوارکننده اين آزمايش به خصوص، بايد گفت ايده دارويي که بتواند حجم معده را به طور کاذب پر کند و مانع پرخوري شود، ايده جديدي نيست. به لحاظ تئوري، اين روش حتي اگر هيچ عارضه‌اي نداشته باشد، مي‌تواند اشتها را در کوتاه‌مدت سرکوب کند، اما معلوم نيست در عمل هم بتواند مانع ورود آن همه کالري به بدن فرد شود.»

به عنوان مثال مي‌توان حدس زد که مغز، با استفاده از روش‌هاي تطابقي، با اين حجم جديد معده کنار بيايد و سطح سيري خود را در حد بالاتري تنظيم کند. يا اين که ممکن است کمبود اشتهاي فرد در درازمدت بتواند وزن او را کم کند، اما خطرهاي ديگري براي او داشته باشد؛ خطرهايي مثل کمبود مواد معدني يا ويتامين‌هاي مورد نياز بدن.

دارو لاغر مي‌کند؟

تاکنون انواع گوناگوني دارو به بازار آمده، که ادعاي کاهش وزن و لاغري دارند. اما هنوز داروي صددرصد مؤثري در اين رابطه ابداع نشده است. ممکن است برخي از اين داروها به طور موقت اثر کاهش وزن داشته باشند، اما متأسفانه عوارض آنها، خطرناک است.

مثلاً برخي از اين داروها، تنها مسهل‌ها يا ادرارآورهاي قوي‌اي هستند که با اتلاف حجم زيادي از آب بدن، باعث لاغري مي‌شوند. واضح است که چنين لاغري‌اي نه تنها کاذب و موقتي، که خطرناک است.

برخي ديگر از اين داروها کافئين دارند که مي‌تواند باعث سرکوب مرکز مغزي کنترل اشتها شود. اما کافئين هم مي‌تواند باعث تپش قلب، بالا رفتن ضربان قلب و همين طور تنگي نفس شود. برخي داروهاي ديگر، هورموني هستند و به خصوص براي خانم‌ها، عوارضي مثل اختلالات قاعدگي، پرمويي و عصبانيت به همراه دارد.

به گفته اکثر کارشناسان، چاقي را بايد يک بيماري، آن هم از نوع بيماري رفتاري، به شمار آورد که با روش‌هاي صرفاً طبي يا جراحي، نمي‌توان با آن مقابله کرد.

از اين رو، لازم است براي درمان آن، هم از اين گونه روش‌ها و هم از روش‌هاي رفتاري و همچنين حمايت‌هاي اجتماعي و عاطفي، مثل خانواده‌درماني، گروه‌درماني و رفتاردرماني بهره برد تا بهترين نتيجه حاصل شود و نتيجه هم همان‌طور که بارها و بارها گفته شده، پيروي از يک رژيم سالم و نيز ورزش و فعاليت به اندازه کافي است و نه صرفاً لاغري.