میکرو پانکراسی که به تازگی به واسطه پژوهشگران شرکت زیست فناوری بتالین انجام یافته استقادر است مانع شکست پیوند سلول های جزایر شده و بر یکی از اساسی ترین و مهمترین مشکلات پیوند این سلولها، برای اشخاص مبتلا به دیابت نوع 1 غلبه کند.
این پلت فرم، که بنام میکرو پانکراس مهندسی شده (EMP)شناخته می شود، چندین مشکل موجود در ارتباط با پیوند سلول های جزیره را حل خواهد کرد. محققان از روش پیوند سلول های جزایر به افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و چگونگی عملکرد این سلول ها آگاهند، اما آنها نمی دانند چگونه می توان بقا این سلولها را پس از پیوند افزایش داد زیرا نیمی از بیمارانی که پیوند سلول های جزیره را دریافت می کنند یک سال پس از پیوند و 90 درصد از بیماران ظرف پنج سال مجددا به تزریق انسولین نیازمند می شوند.
EMP کمک می کند تا سلول های جزایر پیوندی با سیستم خونرسانی بدن ارتباط برقرار کنند – یکی از دو مشکل بزرگی که دانشمندان در پیوند این سلولها با آن مواجه بودند. آنچه EMPقادر به انجام آن نمی باشد محافظت از سلول های بتای پیوندی در برابر سیستم ایمنی بدن است که هر سلول بتای جدیدی را نابود می کند. افرادی که در آینده از میکروپانکراس جدید بهره مند شوند، هنوز هم نیاز به مصرف داروهای سرکوب کننده ی سیستم ایمنی دارند، که این داروها آنها را در معرض بیماری قرار می دهد.
پروفسور Mitraniمی گوید: مشکل اصلی ما در ابداع درمان های جدید برای دیابت اینست که دیابت از آنچه ما فکر می کنیم بسیار پیچیده تر است، تولید و ارائه ی انسولین آسان است، اما تنظیم انسولین بسیار دشوار است زیرا به تعداد زیادی حسگرهای مختلف در سلولهای بتا برای این کار نیاز است.
میکرو پانکراس مهندسی شده یا EMP چیست؟
EMP یک داربست بیولوژیکی است که به جزایر فرد اهدا کننده ی این سلولها قبل از پیوند اضافه می شود. این داربست با حمایت از سلول های بتا، بقاء آنها را افزایش داده و سبب می شود تولید انسولین طبیعی در دراز مدت فعال باقی ماند.
سلولهای بتای جزایر لانگرهانس استخراج شده از EMPبا موفقیت برای بیش از سه ماه انسولین ترشح کردند، درحالیکه سلولهای بتایی که توسط داربست حمایت نشده بودند، حدود دو روز زنده ماندند.
EMPS با سیستم عروقی بدن، که مواد مغذی مورد نیاز برای زنده ماندن را در اختیار سلولها قرار می دهد، ارتباط برقرار می کند.
پرفسورMitraniمی گوید: در میکرو پانکراس های EMPSدر مدت سه تا پنج روزعروق زایی می شودو این سلولها با دریافت مواد مغذی لازم می توانند انسولین تولید کنند. آنچه تحقیقات ما را از سایر روشها متمایز می کند میکرو داربستی است که در این پلت فرم وجود دارد. این فن آوری، اجازه می دهد تا جزایر بمدت طولانی زنده مانده و به شیوه ای کنترل شده عمل کنند و با اتصال به سیستم گردش خون مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت نمایند.
از دیگر مزایای EMP
EMP پتانسیل حل مشکل کلیدی دیگری را در مورد پیوند سلول های جزیره دارد و آن نیاز به تعداد زیادی از سلول های دهنده برای درمان یک فرد مبتلا به دیابت نوع 1 است. بر خلاف روش فعلی پیوند، که نیاز به دو تزریق از سلولها وجود دارد، در EMPتنها یک تزریق لازم است. پرفسور Mitraniمعتقد است بدین ترتیب درمان تعداد بیشتری از بیماران با این روش امکان پذیر می گردد.
آزمایشات کلینیکی انسانی و تایید FDA
به گفته پروفسور جیمز شاپیرو از دانشگاه آلبرتا، کانادا، گام بعدی اینست که آزمونEMP در آزمایشات کلینیکی انسانی تایید گردد، اگرنتایجEMP بر روی انسان بخوبی نتایج بدست آمده در آزمایشگاه باشد، این روش پتانسیل بهبود پیوند سلولی و افزایش بقای سلولهای جزایر و سلول های بنیادی در پیوند را خواهد داشت.
محققان در تلاش هستند تا این پلت فرم توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شود. پرفسور Mitrani می گوید: ما در حال حاضر هر آنچه را لازم است مطابق با قوانین سازمان های نظارتی در ایالات متحده و کانادا انجام داده ایم و اکنون در حال گفتگو و ارسال داده ها بهFDAهستیم، آنها تعیین خواهند کرد چه کارهای دیگری باید انجام شود تا بتوانیم اولین آزمایشات انسانی را در عرض یک سال آغاز کنیم.
این یافته ها در مجله ی the journal Tissue Engineering Part Aمنتشر شده است.
منبع: http://diabetestma.org