کراتوپلاستی (پیوند و ترمیم قرنیه) شامل جایگزینی بافت غیرطبیعی بوسیله یک بافت سالم قرنیه از دهنده آن می باشد. پیوند ممکن است نیمه ضخامت (Lamellar keratoplasty) یا تمام ضخامت (Penetrating keratoplasty) باشد. اندیکاسیون های شایع این پروسجر عبارتند از: قرنیه مخروطی، دیستروفی قرنیه، وجود بافت جوشگاه قرنیه ناشی از کراتیت هرپس سیمپلکس و سوختگی های شیمیایی.
تصمیم گیری برای انجام کراتوپلاستی سوراخ کننده بستگی به توافق میان جراح و بیمار آگاه دارد. برایندهای بیماریهای چشمی نیز باید قبل از عمل در نظر گرفته شوند. در تاریخچه یمار باید اطلاعات دقیقی در مورد بهترین دقت بینایی قبل از کدورت قرنیه وجود داشته باشد. وضعیت قرنیه گیرنده عامل تعیین کننده مهمی برای موفقیت کراتوپلاستی سوراخ کننده می باشد. در ارزیابی قرنیه باید موارد ذیل بررسی شود: بررسی ضخامت قرنیه، ارزیابی عروق خونی، اندازه کدورت قرنیه و وجود التهاب وضعیت سایر ساختمانهای چشمی (پلک ها و ملتحمه) عملکرد مسیر اشک و کفایت پلک زدن نیز در تعیین موفقیت پیوند اهمیت دارد. بعضی از بیماریها نظیر گلوکوم بیماری شبکیه و استرابیسم (لوچی چشم) می توانند تاثیر منفی در نتیجه پیوند بگذارند. کراتوپلاستی سوراخ کننده نیاز به پیگیری های کوتاه مدت و درازمدت دارد.
موفقیت کراتوپلاستی بطور اولیه به زنده بودن بافت اندوتلیوم دهنده بستگی دارد بنابراین بافت قرنیه باید بقدرت انتخاب شود و در شرایط مناسب نگهداری گردد. بافتی که می تواند مبع احتمالی انتقال بیماری از دهنده به گیرنده باشد و یا قرنیه ای که از نظر عملکرد اندوتلیوم دچار اختلال شود معمولا برای پیوند انتخاب نمی شوند اگر چه سن دهنده پیوند عامل مهمی در طول عمر بافت پیوندی به شمار نمی آید اما آنرمالی های بافت اندوتلیال و اختلال عملکرد بافتی در چشم بالغین شایعتر هستند. جراحان معمولا ترجیح می دهند که برای پیوند قرنیه از افراد بین 2 تا65 سال استفاده کنند.
اختلالات سیستمیک:
مرگ بعلت ناشناخته بیماری Jacobcreutzfeldt – لیزر و موارد پر خطر برای HIV- هپاتیت و عفونت چشمی و عفونت سیستمیک.
بیماری های داخل چشمی:
رتروبلاستوما- التهاب چشم- تومورهای بدخیم ناحیه قدامی چشم- اختلالات سطح ملتحمه یا قرنیه که ناحیه سطحی قرنیه را درگیر می کند.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
