pir-gooshi

ناشنوایی عبارتست از کاهش ناگهانی یا تدریجی شنیدن است.  یکی از شایع ترین  مشکلات افراد سالمند  است. در سنین 65 تا 74  تقریبا از هر سه نفر یک نفر دچار ناشنوایی میشود . قرار گرفتن در معرض صدای بلند یکی از شایع ترین علل کاهش شنوایی دائمی است. این حالت معمولا به آرامی و بدون درد و یا علائم دیگر است

دو نوع‌ ناشنوایی‌ وجود دارد:
ناشنوایی‌ انتقالی‌ ، که‌ در آن‌ استخوان‌های‌ کوچک‌ موجود در گوش‌ میانی‌ تخریب‌ می‌نوشند و صدا را انتقال‌ نمی‌دهند (اتواسکلروز).
ناشنوایی‌ حسی‌ ـ عصبی‌، که‌ در آن‌ عصب‌ هشتم‌ مغزی‌ (عصب‌ شنوایی‌) اغلب‌ به‌ دلایل‌ ناشناخته‌ آسیب‌ می‌بینید. ناشنوایی‌ مختلط‌، شامل‌ هر دو نوع‌ ناشنوایی‌ انتقالی‌ و حسی‌ ـ عصبی‌
علایم‌ شایع‌
در شیرخوار:
پاسخ‌ ندادن‌ به‌ صداهای‌ محیط‌، خصوصاً صداهایی‌ که‌ قاعدتاً باید شیرخوار را از جا بپرانند.
در افراد مسن‌:
– مشکل‌ داشتن‌ در افتراق‌ (گوش‌ دادن‌ انتخابی‌ به‌) صداهای‌ محیط‌ اطراف‌
– وزوز گوش‌ ، سرگیجه‌ ، درد
– بلند کردن‌ صدای‌ رادیو یا تلویزیون‌
علل‌
– مادرزادی‌ در اثر توارث‌ ژنتیکی‌ غالب‌ یا مغلوب‌
– عفونت‌های‌ مزمن‌ گوش‌ میانی‌ یا گسترش‌ عفونت‌ به‌ گوش‌ داخلی‌
– تولید موم‌ گوش‌ به‌ مقدار زیاد
– اختلالات‌ رگ‌های‌ خونی‌، از جمله‌ بالا بودن‌ فشارخون‌
– صدمه‌ به‌ سر
– تومور
– لخته‌های‌ خونی‌ که‌ به‌ رگ‌های‌ کوچک‌ تغذیه‌کننده‌ عصب‌ شنوایی‌ می‌روند.
– مولتیپل‌ اسکلروز (ام‌.اس‌)
– سیفلیس‌
– اختلالات‌ انعقاد خون‌
– عفونت‌ ویروسی‌ مثل‌ اوریون‌
– قرار گرفتن‌ طولانی‌ مدت‌ در معرض‌ صداهای‌ ۸۵ دسی‌بل‌ یا قوی‌تر
– بالا رفتن‌ سن‌. اکثر افراد بالای‌ ۶۵ سال‌ در شنیدن‌ صداهای‌ زیر (با فرکانس‌ بالا) مشکل‌ دارند.
عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر
– سابقه‌ خانوادگی‌ ناشنوایی‌ مادرزادی‌ یا اکتسابی‌
– مصرف‌ داروهایی‌ مثل‌ ضد التهاب‌های‌ غیراستروییدی‌ ، سیس‌ پلاتین ‌، اریترومایسین‌ها ، جنتامایسین‌ ، استرپتومایسین‌ ، توبرامایسین‌ ، کینین‌ ، فوروسماید ، اسید اتاکرینیک ‌، یا دوزهای‌ بالای‌ آسپیرین‌ ، و سایر داروها
– افرادی‌ که‌ در مشاغلی‌ مشغول‌ به‌ کار هستند یا تفریحاتی‌ دارند که‌ سطح‌ صدا در آنها بالا است‌، مثل‌ نواختن‌ موسیقی‌های‌ سنگین‌ یا کارگرانی‌ که‌ با مته‌های‌ بادی‌ قوی‌ آسفالت‌ خیابان‌ را می‌کنند.
پیشگیری‌
– از مصرف‌ طولانی‌مدت‌ یا مصرف‌ مقادیر بالا‌تر از دوزهای‌ طبیعی‌ داروهایی‌ که‌ باعث‌ ناشنوایی‌ می‌شوند خودداری‌ کنید.
– در صورت‌ وجود بیماری‌های‌ زمینه‌ساز ناشنوایی‌، خصوصاً عفونت‌های‌ گوش‌ و مشکلات‌ آلرژیک‌ و تنفسی‌، به‌ پزشک‌ مراجعه‌ کنید.
– از قرار گرفتن‌ طولانی‌مدت‌ در معرض‌ صدای‌ بلند خودداری‌ کنید. اگر چاره‌ای‌ نیست‌، از محافظ‌های‌ مناسب‌ گوش‌ استفاده‌ نمایید.عوارض‌ احتمالی‌
– ناشنوایی‌ دایمی‌
– تأخیر در کسب‌ توانایی‌ها و مهارت‌های‌ زبانی‌ در کودکان‌
– تأثیرات‌ عاطفی‌ ناشنوایی‌

پیشگیری‌
– از مصرف‌ طولانی‌مدت‌ یا مصرف‌ مقادیر بالا‌تر از دوزهای‌ طبیعی‌ داروهایی‌ که‌ باعث‌ ناشنوایی‌ می‌شوند خودداری‌ کنید.
– در صورت‌ وجود بیماری‌های‌ زمینه‌ساز ناشنوایی‌، خصوصاً عفونت‌های‌ گوش‌ و مشکلات‌ آلرژیک‌ و تنفسی‌، به‌ پزشک‌ مراجعه‌ کنید.
– از قرار گرفتن‌ طولانی‌مدت‌ در معرض‌ صدای‌ بلند خودداری‌ کنید. اگر چاره‌ای‌ نیست‌، از محافظ‌های‌ مناسب‌ گوش‌ استفاده‌ نمایید.عوارض‌ احتمالی‌
– ناشنوایی‌ دایمی‌
– تأخیر در کسب‌ توانایی‌ها و مهارت‌های‌ زبانی‌ در کودکان‌
– تأثیرات‌ عاطفی‌ ناشنوایی‌

منبع-http://2ba2.com