وریدهای واریسی معمولاً به عنوان یک مشکل جسمی جزئی تلقی می‌شوند که زندگی روزمره را مختل نمی‌کند.
رگهای بزرگ یا پیچ خورده ناشی از دیواره‌های ورید ضعیف یا آسیب‌دیده و دریچه‌های سیاهرگی غیرطبیعی به‌ویژه در پاها اغلب بدون درمان رها می‌شوند.
بدون درمان اولیه و مراقبت مناسب توصیه شده، وریدهای واریسی به طور بالقوه در طولانی مدت عوارض جدی دیگری مانند زخم مزمن و خونریزی ایجاد می کنند.
آگاهی کامل از علائم هشدار دهنده و دانستن این 8 حقیقت جالب در مورد واریس می‌تواند تا حد زیادی به کاهش خطرات و شدت آن کمک کند.
درمان معجزه آسا و فوری واریس نداریم
داروهای خارجی مانند کرم درمان کننده رگهای واریسی به طور کامل درمانی نیستند. برای تشخیص واضح نیز روش‌های معمول مانند آزمایش یا صحبت راجع به سابقه پزشکی بسیار کارآمدتر هستند، سپس با مشورت متخصص واریس در تهران و بررسی علایم اولیه و ثانویه بهترین روش را انتخاب کنید.
واریس در زنان شدیدتر و بیشتر از مردان نیست
وریدهای واریسی می‌توانند در هر قسمتی از بدن ایجاد شوند. اگرچه وریدهای پیچ خورده می‌توانند در هر قسمتی از بدن ایجاد شوند، در واقع ناحیه خاصی که معمولاً تحت تأثیر واریس قرار می‌گیرد، ساق پا است.
بیماران چاق یا دارای اضافه وزن و زنان باردار بیشتر در معرض خطر ابتلا به واریس هستند.
با این وجود، بیماران مرد معمولاً علائم و نشانه‌های شدیدتری از جمله سیاهرگ‌های برآمده که اغلب شبیه تارهای بزرگ روی پاها هستند و التهاب رگهای واریسی که مویرگ‌ها و سیستم لنفاوی نواحی مجاور را تحت تأثیر قرار می‌دهند، نشان می‌دهند.
واریس در برخی مشاغل بیشتر رخ میدهد
مشاغل خاص با نشستن یا ایستادن طولانی مدت شانس ابتلا به رگهای واریسی را تا حد زیادی افزایش می‌دهند.
مدرس یا معلم، مهماندار هواپیما، پرستار و کارمند اداری از جمله این افراد هستند.
از آنجایی که رگهای پا بر خلاف گرانش عمل می‌کنند، ایستادن طولانی مدت منجر به افزایش فشار در پا در مقایسه با سایر قسمت‌های بدن هنگام ایستادن میشود.
در ترکیب با وریدهای ضعیف و دریچه‌های غیرطبیعی، نتیجه به صورت واریس طنابی ظاهر میشود. علاوه بر این، در دوران بارداری، عوامل متعددی وجود دارند که تا حد زیادی در ایجاد واریس نقش دارند، از جمله تغییرات هورمونی و همچنین افزایش وزن و کل مایع بدن که می‌تواند تا حد زیادی بر فشار وریدها تأثیر بگذارد و منجر به تغییر جریان خون شود.
واریس قابل پیشگیری است
وریدهای واریسی قابل پیشگیری هستند. بهبود گردش خون می‌تواند تا حد زیادی خطر ابتلا به رگهای واریسی یا ابتلا به رگهای اضافی را کاهش دهد. توصیه‌ها عبارتند از:
- اجتناب از نشستن یا ایستادن طولانی مدت.
- تغییر موقعیت به طور منظم.
- ورزش مخصوصاً برای بهبود توان عضلانی و قدرت عروقی.
- حفظ وزن سالم و کنترل وزن در صورت چاق بودن.
- اجتناب از پوشیدن لباس‌های تنگ که ممکن است جریان خون را تغییر دهد.
- اجتناب از کفش پاشنه بلند و جوراب تنگ.
برای درمان واریس سریع اقدام کنید
علائم و نشانه‌های هشدار دهنده واریس شامل احساس درد یا سنگینی در پاها و همچنین بیحسی، سوزش، ضربان و تورم در پاها است. اگر این علائم را مشاهده کردید باید در اسرع وقت به پزشک واریس مراجعه کنید و درمان مناسب را شروع کنید. اگر واریس در مراحل اولیه تشخیص داده شود، شانس درمان موفقیت‌آمیز به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. اگر مشکوک به وریدهای واریسی باشید، آزمایش‌های تشخیصی معمولاً شامل سونوگرافی دوبلکس برای مشاهده دریچه‌ها در سیاهرگ‌ها و آزمایش‌های عروقی اضافی برای تعیین سایر عوارض جدی وجود دارد که پزشک بوسیله آن تشخیص میدهد. درمان کاملاً براساس علائم و شدت بیماری تعیین میشود.
واریس درجات مختلفی دارد
وریدهای واریسی ممکن است درجات مختلفی از شدت را نشان دهند. واریس خفیف فقط به صورت وریدهای عنکبوتی در سطح پوست ظاهر می‌شوند، در حالی که وریدهای واریسی شدید معمولاً پیچ خورده و برآمده به نظر می‌رسند، اغلب شبیه تارهایی هستند که با تغییر رنگ پوست به رنگ قهوه‌ای تیره و کم آبی پوست خود را نشان می‌دهند.
نوع درمان کاملاً با علائم و شدت بیماری تعیین میشود
در موارد خفیف پوشیدن جورابهای واریسی با اعمال فشار در تمام روز کمک زیادی به جلوگیری از روند بیماری میکند و اغلب به عنوان اولین اقدام انتخاب میشود. جوراب به طور پیوسته پاها را منقبض میکند و به رگ‌ها و عضلات پا کمک میکند تا خون را به طور موثرتری به گردش در آورند.
ممکن است برای وریدهای واریسی با اندازه کوچک و متوسط، اسکلروتراپی در نظر گرفته شود. در طی این روش، به وریدهای واریسی کوچک موادی تزریق میشود که باعث ایجاد زخم و بسته شدن آن رگ‌ها میشود. به طور معمول 15 تا 30 دقیقه طول می‌کشد.
تمرین مناسب پیشگیری از واریس
برای کاهش خطر ابتلا به واریس، موارد زیر توصيه میشود:
- برای تقویت گردش خون در پاها به طور منظم ورزش کنید.
- وضعیت ایستادن یا نشستن را تغییر دهید.
- با تمرین مچ پا در حالت نشسته با کشش، پاها را بالا بیاورید و پاها را در جهت عقربه‌های ساعت و خلاف جهت عقربه‌های ساعت حرکت دهید تا جریان خون در پاها و ساق پاها افزایش یابد.
- اگر چاق هستید، وزن خود را کنترل کنید.
