با پیر شدن، حجم عضلات کاهش می‌یابد و چربی در اطراف ناحیه کمر جمع می‌شود، اغلب بدون اینکه وزن تغییر کند.
نتیجه تحقیقی که در ایتالیا انجام شده نشان می‌دهد میلیون‌ها فرد میانسال به اشتباه تصور می‌کنند که چاق نیستند. این تحقیق به جای محاسبه وزن به نسبت با قد به بررسی درصد چربی بدن پرداخته است.
به گفته محققان تعیین آستانه کم‌تری برای سنجش چاقی افراد، تصویر واقعی‌تری از افراد مبتلا به آن ارائه می‌دهد.
با افزایش سن، حجم عضله کاهش می‌یابد و چربی در اطراف اندام‌های ناحیه کمر جمع می‌شود، اغلب بدون آن که تغییری در وزن رخ دهد.
چالش این است که ابزاری پیدا کنیم که به راحتی چاقی را مشخص کند. در حال حاضر روش استاندارد برای طبقه‌بندی وزن افراد با محاسبه شاخص توده بدنی یا بی‌ام‌آی آن‌ها است که به معنای تقسیم وزن یک بزرگسال بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد آن‌ها بر حسب متر است.
گفته می‌شود در محاسبه وزن مرتبط با قد:
این یک روش سریع و آسان است که سازمان بهداشت جهانی نیز آن را تایید می‌کند و در اکثر مواقع بسیار دقیق است، اما نمی‌تواند بین چربی، ماهیچه و استخوان تفاوت قائل شود.
مطالعه‌ای که به رهبری دانشگاه تورورگاتا در رم بر روی ۴۸۰۰ بزرگسال ۴۰ تا ۸۰ ساله صورت گرفت و نتیجه آن در کنگره اروپایی چاقی در ایتالیا ارائه شد با اندازه‌گیری درصد چربی بدن به دنبال بررسی گزینه جایگزین است.
بر اساس نتیجه این تحقیق فقط ۳۸ درصد از مردان و ۴۱ درصد از زنان دارای بی‌ام‌آی بالاتر از ۳۰ بودند، اما وقتی درصد چربی بدن آن‌ها با اسکن محاسبه شد، ۷۱٪ و ۶۴٪ چاق بودند.
پروفسور آنتونینو دی لورنزو یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «اگر به استفاده از استاندارد سازمان بهداشت جهانی برای غربالگری چاقی ادامه دهیم، چاقی بسیاری از افراد میانسال و مسن که در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با چاقی از جمله دیابت نوع ۲، بیماری قلبی و برخی سرطان‌ها هستند، تشخیص داده نخواهد شد.»
به گفته محققان، در آینده باید بی‌ام‌آی ۲۷ برای تعریف چاقی استفاده شود.
پروفسور دی لورنزو گفت: «ایجاد تعیین این مرز بی‌ام‌آی جدید در معاینات بالینی و دستورالعمل‌های چاقی برای سلامت بالقوه میلیون‌ها سالمند مفید خواهد بود.»
این مطالعه یکی از بسیار مطالعاتی است که در طول سال‌ها حد آستانه متفاوتی را برای بی‌ام‌آی پیشنهاد کرده است.
با این حال، بعید است که بی‌ام‌آی به این زودی‌ها حذف شود. این روش مطمئناً بسیار ارزان‌تر از اسکن افراد برای تعیین کمیت چربی بدن آن‌ها به طور دقیق است.
محققان اذعان می‌کنند که برای تایید نتایج به تحقیقات بیشتر در کشور‌های دیگر نیاز است. این مطالعه فقط بزرگسالان را در یک منطقه از ایتالیا بررسی کرد و به میزان توزیع چربی در بدن افراد توجه نکرد.
همچنین در این تحقیق از افراد در مورد رژیم غذایی یا عادات ورزشی‌شان سوال نشد تا نشان دهد چرا برخی از افراد ممکن است بیشتر از دیگران در معرض خطر چاقی باشند.
پروفسور مروان القوچ از دانشگاه مودنا و رجیو امیلیا، یکی از نویسندگان این مقاله، گفت: «ما به ابزاری ساده برای غربالگری چاقی نیاز داریم که در دسترس همه باشد.»
پروفسور نوید ستار، از دانشگاه گلاسکو، می‌گوید: «به جای کاهش آستانه چاقی به ۲۷، که به این معنی است که حدود نیمی از بزرگسالان در بریتانیا چاق هستند، احتمالا تعاریف دیگری مفیدتر هستند که شامل بررسی اندازه دور کمر هم باشند، همراه با علائم و نشانه‌های خاص اضافه وزن.» بنابر این جستجو برای معیار مناسب ادامه دارد.
براساس گزارشی که حدود دو ماه پیش در نشریه لنست منتشر شد، تخمین زده می‌شود که بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان دچار چاقی هستند.
براساس داده‌های مربوط به سال ۲۰۲۲، از این تعداد، ۸۸۰ میلیون نفر بزرگسال و ۱۵۹ نفر کودک هستند.
بالاترین میزان چاقی در میان زنان در جهان در تونگا و ساموآی آمریکا و برای مردان در ساموآ و نائورو آمریکا ثبت شده است که در آن‌ها حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد از بزرگسالان مبتلا به چاقی هستند.
از میان ۱۹۰ کشور، رتبه بریتانیا برای مردان ۵۵ و برای زنان ۸۷ بوده است. رتبه پایین‌تر به منزله کمتر بودن شیوع چاقی است.
