پروتز آلت تناسلی وسیله‌ای است که در طی یک عمل جراحی درون آلت تناسلی قرار داده می‌شود تا امکان نعوظ را برای مردانی که دچار اختلال نعوظ هستند فراهم کند. این پروتز‌ها به دو شکل نیمه‌سفت و هیدرولیکی تولید می‌شوند و هرکدام مزایا و معایب خود را دارند.

 

دکتر حجت سلیمی جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری و تناسلی و فلوشیپ فوق تخصصی اورولوژی ترمیمی در این‌ باره تاکیید می‌کنند که استفاده از این پروتز‌ها تنها در صورتی توصیه می‌شود که سایر روش‌های درمانی موفقیت‌آمیز نباشد.

همچنین آگاه کردن بیمار نسبت به روند این جراحی، مراقبت‌ها و عوارض آن موجب افزایش رضایت پس از درمان می‌شود.

 

پروتز آلت تناسلی به چه افرادی پیشنهاد می‌شود؟

 

اختلال نعوظ در بیشتر آقایان توسط دارو و یا دستگاه وکیوم آلت تناسلی درمان می‌شود. اگر به هر دلیلی امکان درمان دارویی برای بیمار فراهم نباشد و یا درمان‌های مختلف با شکست مواجه شوند استفاده از پروتز آلت تناسلی توصیه می‌شود.

به علاوه در مواردی که آسیب‌های آلت تناسلی موجب ایجاد بافت اسکار و انحنای شدید آن می‌شود استفاده از این پروتز‌ها جایگاه دارد.

تمام ویدیوهای دکتر حجت سلیمی درباره پروتز آلت تناسلی :

 

برای دیدن تمام ویدیوها افزایش طول آلت تناسلی روی تصویر زیر کلیک کنید :

https://www.aparat.com/playlist/688951

مشکلات زیر می‌توانند موجب منع استفاده از پروتز آلت تناسلی شوند:

  • وجود عفونت‌های مختلف در بدن مانند عفونت‌های تنفسی یا عفونت ادراری
  • دیابت کنترل نشده
  • بیماری‌های قلبی

دکتر حجت سلیمی جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری و تناسلی و فلوشیپ فوق تخصصی اورولوژی ترمیمی تصریح می‌کند که استفاده از این پروتز‌ها موجب افزایش حس و یا میل جنسی نمی‌شود. همچنین این پروتز‌ها موجب افزایش اندازه آلت تناسلی نمی‌شوند.

 

انجام جراحی پروتز آلت تناسلی چه خطراتی دارد؟

 

  • عفونت:

مانند سایر جراحی‌ها، در این جراحی نیز احتمال ایجاد عفونت وجود دارد. اگر علت اختلال نعوظ بیمار آسیب نخاعی باشد و یا بیمار به دیابت مبتلا باشد احتمال عفونت بالاتر می‌رود. در صورت بروز عفونت، پروتز باید خارج شده و درمان آنتی‌بیوتیکی آغاز شود.

  • مشکلات پروتز:

در برخی موارد بسیار نادر، پروتز کارگذاری شده پس از مدتی دچار ایراد می‌شود که در این صورت با یک جراحی ثانویه باید آن را تعمیر و یا جایگزین کرد.

چند نوع پروتز آلت تناسلی وجود دارد؟

 

 

پروتز‌های آلت تناسلی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

  1. پروتز‌های هیدرولیکی:

شایع ترین نوع پروتز‌های آلت تناسلی هستند. این پروتز‌ها شامل سه قسمت مختلف می‌شوند. یک مخزن آب که درون شکم قرار می‌گیرد، پمپی که درون کیسه بیضه قرار می‌گیرد و دو سیلندر که درون آلت تناسلی جای‌گذاری می‌شوند.

 

با فشردن پمپی که درون کیسه بیضه تعبیه شده است، آب موجود در مخزن پروتز به درون سیلندر‌ها منتقل شده و نعوظ حاصل می‌شود. پس از آن با باز کردن دریچه‌ای که در کنار پمپ درون کیسه بیضه وجود دارد، آب داخل سیلندر‌ها به مخزن برگشته و نعوظ از بین می‌رود.

  1. پروتز غیر پمپی ساده یا نیمه‌سفت:

این نوع از پروتز‌ها همیشه سفت و انعطاف‌پذیر هستند. برای انجام دخول باید آلت تناسلی را با دست به سمت بالا خم کرد تا به حالت مناسب درآید. پس از رابطه جنسی می‌توان این پروتز را مجددا به سمت پایین خم کرد.

 

مزایا و معایب انواع پروتز آلت تناسلی نسبت به یکدیگر چیست؟

 

انتخاب نوع پروتز آلت تناسلی به دو عامل وابسته است: وضعیت سلامتی فرد (که در این مورد نظر پزشک او مطرح است) و ترجیح شخصی بیمار.

دکتر حجت سلیمی جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری و تناسلی و فلوشیپ فوق تخصصی اورولوژی ترمیمی توصیه می‌کند که برای ایجاد رضایت حداکثری پس از جراحی، لازم است افراد در مورد مزایا و معایب انواع پروتز آلت تناسلی در اطلاعات کافی کسب کنند. در ادامه به مقایسه این پروتز‌ها می‌پردازیم.

  • مزایای پروتز‌های هیدرولیکی:
  1. طبیعی‌ترین و سفت‌ترین حالت نعوظ را ایجاد می‌کند.
  2. در هنگام تخلیه حالت نعوظ به کلی از بین می‌رود.
  • معایب پروتز‌های هیدرولیکی:
  1. به علت وجود قسمت‌های مختلف و پیچیده‌تر بودن، احتمال خرابی آن‌ها بیشتر است.
  2. نیاز به تعبیه یک مخزن آب درون حفره شکمی دارد.

 

  • مزایای پروتز‌های نیمه‌سفت:
  1. به علت ساختار ساده احتمال خرابی آن‌ها کمتر است.
  2. استفاده آن برای افرادی که محدودیت‌های ذهنی و یا حرکتی دارند ساده‌تر است.
  • معایب پروتز‌های نیمه‌سفت:
  1. آلت تناسلی همیشه در حالت نیمه‌سفت باقی می‌ماند.
  2. فشار داخل آلت تناسلی را بالا برده و می‌تواند آسیب بافتی ایجاد کند.
  3. پنهان کردن آلت تناسلی در زیر لباس اندکی مشکل می‌شود.

 

قبل از انجام جراحی پروتز آلت تناسلی پزشک شما چه کارهایی انجام می‌دهد؟

 

دکتر حجت سلیمی جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری و تناسلی و فلوشیپ فوق تخصصی اورولوژی ترمیمی برای ایجاد رضایت حداکثری در بیماران خود و همچنین کاهش عوارض جراحی چند مرحله مهم را طی می‌کند:

  1. بررسی تاریخچه پزشکی:

همانطور که پیش‌تر گفته شد؛ شرایط سلامتی افراد در نتیجه‌ی جراحی و عوارض آن تاثیر زیادی دارد. به علاوه جراح اورولوژیست باید مطمئن شود که بیمار همه راه‌های درمانی غیر تهاجمی را امتحان کرده و نتیجه نگرفته است.

  1. انجام معاینه بالینی:

برای اطمینان از انجام جراحی افزایش طول آلات تناسلی به عنوان بهترین گزینه، اورولوژیست شما باید معاینه بالینی کاملی انجام دهد. بررسی دقیق دستگاه ادراری-تناسلی نیز از مراحل مهم قبل از جراحی است.

  1. بحث و گفت‌و‌گو پیرامون انتظارات بیمار از جراحی پروتز آلت تناسلی:

جراح اورولوژیست باید تمام اطلاعات لازم در مورد نحوه جراحی، خطر‌ها و عوارض آن را به بیمار منتقل کند. با توجه به غیرقابل برگشت بودن این جراحی، انتخاب صحیح نوع پروتز نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و بهتر است پزشک در این زمینه مشاوره دقیقی به بیمار خود بدهد.

 

نتیجه جراحی پروتز آلت تناسلی چه خواهد بود؟

 

با وجود این‌که جراحی پروتز آلت تناسلی تهاجمی‌ترین شکل درمان اختلال نعوظ است، اغلب افرادی که از این پروتز‌ها بهره می‌برند از نتیجه درمان بسیار راضی هستند.

آمار‌ها نشان می‌دهد که در بین درمان‌های مختلف اختلال نعوظ، جراحی پروتز آلت تناسلی بیشترین میزان رضایت را به خود اختصاص می‌دهد.

دکتر حجت سلیمی جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری و تناسلی  با دارا بودن فلوشیپ فوق تخصصی اورولوژی ترمیمی یکی از بهترین پزشکان در زمینه جراحی های آلت تناسلی و دستگاه ادراری است که می‌تواند بهترین شکل درمان را برای بیماران رقم بزند.

برای دریافت نوبت و آشنایی بیشتر با دکتر حجت سلیمی به آدرس drhsalimi.com مراجعه کنید