مدت آن به شدت بیماری بستگی دارد و ممکن است ملایم و کوتاه باشد و به ندرت پیش آمده که پس از چند ساعت به مرگ بینجامد. با آنکه شدت این بیماری در میان بیماران متفاوت است، ولی سندرومی است جان کودک را تهدید می کند و باید فوراً به صورت اورژانس درمان شود.

تشخیص فوری و درمان سریع در این مورد الزامی است و اگر این سندروم در مراحل اولیه تشخیص داده شود، شانس بهبود و ریکاوری کامل بیشتر است.

نشانه های سندروم ری همیشه با یک بیماری ویروسی مانند عفونت مجرای فوقانی تنفسی (مانند سرماخوردگی یا آنفلوانزا)، بیماری اسهالی یا آبله مرغان شروع می شود. بسیاری از موارد این سندروم ملایم هستند و اصلاً شناسایی نمی شوند. بعضی موارد شدید بوده و باید مراقبت دقیقی از بیمار صورت گیرد.

سندروم ری معمولاً یک روز تا دو هفته پس از بیماری ویروسی ادامه دارد. بیماری های ویروسی که به این سندروم می انجامند، واگیردار هستند، ولی خود این سندروم واگیردار نیست.

در کودکان کمتر از دو سال، علائم عبارتند از: اسهال و تنفس سریع و در کودکان بیشتر از دو سال و نوجوانان، علائم عبارتند از: استفراغ دائمی، بی حالی و خواب آلودگی غیرعادی.

در صورتی که بیماری پیشرفت کند، کودک دارای نشانه های زیر می شود:

– سردرگمی

– رفتار تحریک پذیر

– پرخاشگری

– توهم

– ضعف یا فلج بازوها و پاها

– تشنج

– کاهش هوشیاری

– کاهش قند خون (هیپوگلایسمی)

– افزایش آمونیاک خون

– افزایش مقدار اسیدیته خون

– تورم کبد و رسوب چربی

– افزایش فشار داخل جمجمه و ورم مغز

بیماران مبتلا به سندرم ری، به مراقبت های ویژه ای نیاز دارند و باید از بدتر شدن بیماری های عصبی و متابولیکی جلوگیری کنید

این علائم حدود 3 تا 5 روز پس از عفونت ویروسی و یا عفونت دستگاه تنفسی ظاهر می شوند.

اگر درمان صورت نگیرد، این بیماری کشنده می باشد.

حتی اگر درمان صورت گیرد، در برخی از بیماران ممکن است آسیب دائمی مغز وجود داشته باشد و یا ممکن است بیمار بمیرد.

تشخیص

کاهش تب با دارو

هر کودکی که با اختلال عملکرد مغزی با علت ناشناخته (آنسفالوپاتی)، استفراغ و اختلال در عملکرد کبد به پزشک مراجعه کند، می تواند دچار این سندرم باشد.

سابقه عفونت ویروسی اخیر و استفاده از آسپیرین، یکی دیگر از راه های تشخیص است.

به طور کلی، مطالعات آزمایشگاهی که افزایش مقدار آنزیم های کبدی و مقدار آمونیاک و کاهش مقدار قند خون (هیپوگلایسمی) رانشان دهد، نیز یکی دیگر از گزینه های تشخیص است.

گاهی برای ارزیابی علل دیگر که موجب مشکلات کبدی و اختلال عصبی می شود، آزمایشات بیشتری مورد نیاز است، از جمله:

– گرفتن مایع مغزی نخاعی : برای اطلاع از وجود عفونت مغز و نخاع (مننژیت) و یا التهاب و عفونت مغز (آنسفالیت)، مایع مغزی نخاعی برداشته شده و به آزمایشگاه برده می شود.

– بیوپسی کبد: برای شناسایی و یا رد کردن شرایط دیگر که ممکن است کبد را تحت تاثیر قرار دهد.

– سی تی اسکن و یا ام آر ای: برای شناسایی و یا رد کردن شرایط دیگر که ممکن است تغییرات رفتاری و یا کاهش هوشیاری را تحت تاثیر قرار دهد.

– بیوپسی پوست: برای اختلالات اکسیداسیون اسیدهای چرب و یا اختلالات متابولیکی لازم است.

شفا آنلاین