موارد استفاده داروی آملودیپین

Tablets: 5 mg

آنژین مزمن پایدار، آنژین وازواسپاتیک (آنژین واریانت یا پرینزمتال)

فشار خون

ساسیت مفرط به دارو.

سردرد، بی‌خوابی، ضعف، سرگیجه، پارستزی
ادم، برافروختگی، طپش قلب، درد قفسة سینه، ادم محیطی.
فارنژیت، رینیت، سینوزیت.
تهوع، دردشکم، یبوست، اسهال، دیسفاژی.
تنگی‌نفس، دردعضلانی، راش جلدی، خارش، وزوز گوش.

بروز ادم شدید در اندام ها و یا صورت

طپش قلب، کوتاهی دامنه تنفس، ضربان قلب نامنظم و یبوست

سیکلوسپورین، اریترومایسین و نیاسین خطر بروز رابدومیولیز را در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی حاد افزایش می‌دهند. در این شرایط بیماران را از جهت درد عضلانی، تندرنس یا ضعف بررسی نمائید.
مصرف همزمان این دارو با آدنوزین، خطر بروز برادیکاردی را افزایش می‌دهد.
مصرف همزمان این دارو با گریپ فوروت، سطح خونی آملودیپین را افزایش می‌دهد.

دارو را می‌توان بعد یا قبل از غذا مصرف نمود.

درصورت بروز ادم شدید، تجویز دارو را متوقف نمائید.

جهت جلوگیری از بروز هیپوتانسیون وضعیتی، از تغییر وضعیت ناگهانی پرهیز نمایید.

مصرف همزمان این دارو با گریپ فوروت، سطح خونی آملودیپین را افزایش می‌دهد.

گروه C

ترشح این دارو در شیر مادر ثابت نشده است، بااینحال تغذیه با شیر مادر در خلال درمان با این دارو توصیه نمی‌شود.

مکانیسم اثر: اثر ضدآنژین و ضدفشارخون: انقباض عضله قلب وعضلات صاف جدار عروق وابسته به انتقال کلسیم خارج سلولی به داخل این سلول‌هاست که از طریق کانال کلسیم صورت می‌گیرد. آملودیپین باعث مهار انتقال کلسیم به داخل سلول‌های عضلة قلب و عضلات صاف جدار عروق می‌گردد.

نیمه عمر: 69-28 ساعت

راه مصرف : خوراکی
شروع اثر :  تدریجی
اوج اثر  :   12-6 ساعت
مدت اثر  :  24 ساعت

دفع: این دارو عمدتاً از طریق ادرار دفع می‌شود. 25-20% از دارو از طریق مدفوع دفع می‌شود.

آنژین مزمن پایدار، آنژین وازواسپاتیک (آنژین واریانت یا پرینزمتال)
بالغین: روزانه 5- 10 mg  از راه خوراکی تجویز می‌شود.
فشار خون
بالغین: در شروع روزانه 5 mg  از راه خوراکی تجویز می‌شود. تنظیم دوزاژ بر مبنای پاسخ و تحمل بیمار انجام می‌شود؛ حداکثر دوزاژ روزانه 10 mg  است. در بیماران با جثه کوچک و افراد مسن و بیمارانی که از سایر داروها‌ی ضد فشارخون استفاده می‌نمایند، بهتر است دارو را با دوز 2.5 mg  در روز شروع نمود.

منبع-yourdoctor